၁၅ ႏွစ္ျပည့္ေသာ္လည္း ရခိုင္/ကရင္ ေခါင္းေဆာင္ ၆-ဦး အသတ္ခံရျခင္း၏ လက္သည္တရားခံကို အေရးမယူ ႏိုင္ေသး

လြန္ခဲ့သည့္ (၁၅)ႏွစ္ ၁၉၉၈-ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီလ (၁၁) ရက္ေန႔တြင္ အိႏၵိယပိုင္နက္ အက္ဒမန္ကၽြန္းစုအတြင္းရွိ Landfall ကၽြန္းတြင္ ဗိုလ္ရာဇာအပါအ၀င္ ရခိုင္ႏွင့္ကရင္ ေခါင္းေဆာင္ ေျခာက္ဦး အသတ္ခံရကာ ေတာ္လွန္ေရးရဲေဘာ္ (၃၄)ဦးအဖမ္းခံရၿပီး ေတာ္လွန္ေရးလက္နက္ မ်ားစြာ ဆံုရံႈးခဲ့ရသည့္ ျဖစ္စဥ္တြင္ အဓိကလႈပ္ရွားေဆာင္ရြက္ခဲ့သူ အိႏၵိယေထာက္လွမ္းေရး ဒုတိယဗိုလ္မွဴးႀကီး ဂရက္၀ယ္ (Biswajit Singh Grewal) မွာ အျပစ္ဒဏ္ခံရျခင္းမရွိဘဲ လြတ္ေျမာက္ေနဆဲျဖစ္ေနသည္မွာ မေန႔က (၁၅) ႏွစ္ တင္းတင္းျပည့္ခဲ့ၿပီ ျဖစ္သည္။

ကနဦးသတင္းမ်ားအရ ဒု ဗိုလ္မွဴးႀကီး ဂရက္၀ယ္ အား အဆိုပါ စစ္ဆင္ေရးအၿပီးတြင္ အိႏၵိယစစ္တပ္မွ ထြက္ခြင့္ေပးခဲ့ၿပီး၊ ၄င္း၏မိသားစုမ်ားကို အိႏၵိယႏိုင္ငံ ပန္ဂ်ပ္ျပည္နယ္ မိုဟာလီၿမိဳ႕ (Mohali)တြင္ နဂိုအတိုင္းေနရစ္ေစၿပီး ၄င္းကိုယ္တိုင္မွာမူ ျမန္မာအစိုးရက ၄င္းအားေထာက္ပံ့ေသာ ေဒၚလာတစ္သန္းခြဲျဖင့္ ရန္ကုန္အနီးတြင္ စက္ဘီးအစိတ္အပိုင္းမ်ားထုတ္လုပ္သည့္ စက္ရံုတစ္ရံုတည္ေထာင္ကာ ျမန္မာ ေထာက္လွမ္းေရး ၏ ေက်းဇူးျပဳေစာင့္ေရွာက္မႈေအာက္တြင္ ေနထိုင္ခဲ့သည္ ဟု ကနဦးသတင္းမ်ားက ဆိုသည္။

သို႔ရာတြင္ ၂၀၁၁-ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ နရဥၥရာသတင္းတစ္ရပ္အရမူ ဒု ဗိုလ္မွဴးႀကီး ဂရက္၀ယ္ အား ျမန္မာအစိုးရက အရက္ခ်က္စက္ရံုတစ္ရံု ႏွင့္ ေမြးျမဴေရးၿခံတစ္ၿခံ ခ်ီးျမွင့္ေပးထားၿပီး မႏၱေလးတိုင္း ေမၿမိဳ႕တြင္ ၄င္း၏ မိသားစု ႏွင့္အတူ ေနထိုင္လ်က္ရွိသည္ ဟု ဆိုသည္။ ထိုအေၾကာင္းကို သရက္ေထာင္တြင္ ေထာင္က်ေနေသာ ျမန္မာ စစ္ေထာက္လွမ္းေရး အရာရွိ ဗိုလ္မွဴးႀကီးစန္းပြင့္ က အက်ဥ္းက်ဖက္တစ္ဦးအား ေျပာၾကားသည္ ဟု ထိုသတင္းက ကိုးကားထားသည္။

အေမရိကန္ေထာက္လွမ္းေရးဘက္ သတင္းရင္းျမစ္တစ္ခု အရ ဗမာစကားကို လယ္လယ္၀ယ္၀ယ္ ေျပာတတ္သူ ဒု ဗိုလ္မွဴးႀကီး ဂရက္၀ယ္ မွာ မႏၱေလးတိုင္း ေရႊဘိုၿမိဳ႕တြင္ ေမြးဖြားခဲ့သူျဖစ္ၿပီး ၄င္း၏ ျမန္မာအမည္မွာ ခင္ေမာင္ျမင့္ျဖစ္သည္ ဟု ဆိုသည္။ (တခ်ိဳ႕ကလည္း ၄င္း၏ အမည္ရင္းမွာ မ်ိဳးျမင့္ျဖစ္သည္ ဟု ဆိုသည္။) ရန္ကုန္တကၠသိုလ္မွ ဘီအက္စီဘြဲ႕ရခဲ့သူ တစ္ဦးျဖစ္ၿပီး ယခုအခ်ိန္တြင္ သက္ရွိထင္ရွားရွိမည္ဆိုလွ်င္ အသက္ (၆၂) ႏွစ္ခန္႔ရွိမည္ ဟု ဆိုသည္။ ၁၉၉၈-ခုႏွစ္က ရခိုင္ ႏွင့္ ကရင္ ေတာ္လွန္ေရးသမားမ်ားအေပၚ သစၥာမေဖာက္မီကလည္း ဂရက္၀ယ္သည္ ၁၉၉၆-၉၇ ခန္႔တြင္ ျမန္မာတပ္ေျပး ေလးဦးကို ျမန္မာစစ္အစိုးရထံ က်ံဳးသြင္းေပးပို႔ ေပးခဲ့ဖူးသည္။ ၄င္းအျပင္ ၁၉၉၆-ခုႏွစ္တြင္လည္း ေက်ာင္းသားလႈပ္ရွားသူတစ္ဦးကို သစၥာေဖာက္ကာ စစ္အစိုးရထံ လြဲေျပာင္းေပးခဲ့ဖူးသည္။

ထိုၾကမၼငင္ေသာ ေန႔ရက္တြင္ အိႏၵိယစစ္ဘက္ဆိုင္ရာတို႔က လီဆယ္ေျပာသကဲ့သို႔ ရင္ဆိုင္တိုက္ပြဲမ်ားျဖစ္ခဲ့ျခင္း မဟုတ္ဘဲ၊ အယံုသြင္းကာ ေသြးေအးေအးျဖင့္ အသတ္ခံခဲ့ရျခင္း အဖမ္းခံခဲ့ရျခင္းသာျဖစ္ေၾကာင္း၊ ထိုေန႔ျဖစ္စဥ္တြင္ အသတ္မခံရေသာ္လည္း အိႏၵိယအစိုးရ၏ အထိန္းသိမ္းခံဘ၀ျဖင့္ (၁၃) ႏွစ္ေက်ာ္ ေနခဲ့ရေသာ ေတာ္လွန္ေရးရဲေဘာ္မ်ား၏ ထြက္ခ်က္မ်ားက ဆိုသည္။
ရခိုင္ျပည္တပ္မေတာ္ (AA) ႏွင့္ ကရင္လြတ္ေျမာက္ေရးတပ္မေတာ္ (KNLA) မွ ေတာ္လွန္ေရးစစ္သည္ (၃၄)ဦးတို႔ ထိုင္းေရျပင္ပိုင္နက္ထဲမွ ၁၉၉၈-ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီလ (၈)ရက္ေန႔တြင္ ထြက္ခြာၿပီး ၄င္းတို႔အား အေျခစိုက္စခန္းဖြင့္ခြင့္ေပးမည္ဟု ဂရက္၀ယ္ က ကတိေပးထားေသာ အက္ဒမန္ကၽြန္းစု အတြင္းရွိ Landfall ကၽြန္းကို ဦးတည္ေမာင္းႏွင္လာခဲ့ၾကသည္။

ေရာက္လာမည့္ေတာ္လွန္ေရးအင္အားစုမ်ားကို ႀကိဳဆိုဧည့္ခံႏိုင္ရန္ ရခိုင္ျပည္တပ္မေတာ္ဘက္မွ ဗိုလ္မွဴးေစာထြန္းမွာ ဂရက္၀ယ္ ႏွင့္တကြေသာ အျခား အိႏၵိယ အရာရွိမ်ား ႏွင့္အတူ Landfall ကၽြန္းမွာ ေရာက္ႏွင့္ေနသည္။

ေဖေဖာ္၀ါရီလ ဆယ္ရက္ေန႔ ညေနပိုင္းတြင္ ခိုင္ရာဇာ ဦးေဆာင္ေသာ ေတာ္လွန္ေရးတပ္သားမ်ား Landfall ကၽြန္းသို႔ ဆိုက္ေရာက္ၾကသည္။ ဂရက္၀ယ္ အပါအ၀င္ ႀကိဳေရာက္ႏွင့္ေနသူမ်ားက ေရာက္လာသူမ်ားကို အားပါးတရ ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာႀကိဳဆိုၾကသည္။ လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္ၾကသည္။ ညပိုင္းတြင္ မီးပံုပြဲျဖင့္ အတူေအာင္ပြဲခံၾကသည္။ ဂရက္၀ယ္က ေမတၱာရပ္ခံသည့္အတိုင္း မိမိတို႔ပါလာေသာ လက္နက္မ်ားကို ကမ္းေျခတြင္ ခ်ခင္းျပသထားသည္။ သည္လက္နက္မ်ားကို မၾကာမီရက္မ်ားအတြင္း ရခိုင္ျပည္အတြင္းရွိ မိမိတို႔၏ ရဲေဘာ္မ်ားထံေပးပို႔မည္ျဖစ္သည္။

ေနာက္တစ္ေန႔ ေဖေဖာ္၀ါရီလ မနက္ရွစ္နာရီေလာက္တြင္ အိႏိၵယ ေရတပ္သေဘၤာတစ္စီး ကၽြန္းအနားတြင္ လာကပ္ထားသည္။ သေဘၤာေပၚမွ ေရတပ္သားမ်ားကို တစ္သုတ္ခ်င္းတစ္သုတ္ခ်င္း ကၽြန္းေပၚသို႔ ေျပာင္းတင္ သည္။ အိႏိၵယထိပ္တန္းလူႀကီးမ်ားက ရဟတ္ယာဥ္ျဖင့္ လာေတာ့မည္ ဟု ဂရက္၀ယ္ကေျပာထားသည္။ သူတို႔ ေရာက္သည္ ႏွင့္ ေန႔လယ္စာ အတူတကြ စားၾကမည္ ဟု ေျပာထားသည္။ ရဟတ္ယဥ္သံၾကားသည္ႏွင့္ ခိုင္ရာဇာ၊ ဗိုလ္မွဴးေစာထြန္း၊ ဖဒိုမူးလြယ္၊ ဗိုလ္ရန္ႏိုင္ ႏွင့္ ဗိုလ္လင္းခိုင္ဇံတို႔သည္ ဂရက္၀ယ္ႏွင့္အတူ လူႀကီးမ်ားကို ႀကိဳရန္ အျခားေသာ အိႏၵိယ ေသနတ္ကိုင္စစ္သားမ်ားတကြ ရဟတ္ယဥ္ဆင္းမည့္ေနရာသို႔ သြားၾကသည္။

ထိုသူမ်ား မ်က္ကြယ္သို႔ေရာက္သည္ ႏွင့္ ကမ္းေျခေပၚတြင္ က်န္ခဲ့ေသာ အိႏၵိယစစ္သားမ်ားက ေတာ္လွန္ေရးရဲေဘာ္မ်ားကို ေသနတ္ ႏွင့္ ခ်ိန္ကာ အလြယ္တကူ ဖမ္းဆီးသည္။ မ်က္လံုးမ်ားကို အ၀တ္စည္းသည္။ ေနာက္ျပန္ႀကိဳးတုတ္သည္။

ရဟတ္ယဥ္ကြင္းဘက္မွ ေသနတ္သံ အခ်က္ႏွစ္ဆယ္ခန္႔ၾကားရသည္။ (ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခိုင္ရာဇာ၊ ဗိုလ္မွဴးေစာထြန္း၊ ဖဒိုမူးလြယ္၊ ဗိုလ္ရန္ႏိုင္ ႏွင့္ ဗိုလ္လင္းခိုင္ဇံ တို႔ က်ဆံုးသည္ ဟု ယူဆရသည္။)

ေနာက္ထပ္ ေသနတ္သံ ႏွစ္ခ်က္ၾကားရသည္။ (ကမ္းေျခေပၚ က်န္ေနခဲ့သည့္ ဗိုလ္ျမင့္ေဆြ က်ဆံုးသြားသည္ ဟု ယူဆရသည္။)

အဖမ္းဆီးခံေတာ္လွန္ေရးရဲေဘာ္မ်ားက ဂရက္၀ယ္၏ မ်က္ႏွာကို ေနာက္တစ္ေခါက္ေတြ႕ခြင့္ရသည့္အခ်ိန္တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခိုင္ရာဇာ၊ ဗိုလ္မွဴးေစာထြန္း၊ ဖဒိုမူးလြယ္၊ ဗိုလ္ရန္ႏိုင္၊ ဗိုလ္လင္းခိုင္ဇံ ႏွင့္ ဗိုလ္ျမင့္ေဆြ တို႔မွာ ဂရက္၀ယ္ႏွင့္အတူ မရွိေတာ့ေပ။ ၄င္းတို႔ကို မေတြ႕ျမင္ရေတာ့ေပ။ ေနာင္လည္း မည္သည့္အခါမွ မေတြ႕ရေတာ့ေပ။
ဇာတ္သိမ္းၿပီးေနာက္ ဆယ္ႏွစ္ခန္႔ၾကာေသာအခါ ၂၀၀၈-ခုႏွစ္ ဧၿပီလ (၂)ရက္ေန႔တြင္ အိႏိၵယႏိုင္ငံလည္း မီဇိုရန္ျပည္နယ္ထဲမွတစ္ဆင့္ ပင္လယ္ထြက္ေပါက္ရွိရာ စစ္ေတြၿမိဳ႕သို႔ လမ္းေပါက္ႏိုင္ေအာင္ ျမန္မာစစ္အစိုးရ ႏွင့္ ေရႊလမ္းေငြလမ္းေဖာက္ကာ ကုလားတန္ျမစ္ေၾကာင္း ဘက္စံုစီမံကိန္းအားစတင္စီမံလုပ္ကိုင္ ႏိုင္ေတာ့သည္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခိုင္ရာဇာ က်ဆံုးၿပီးေနာက္ပိုင္းတြင္ ရခိုင္ျပည္တပ္မေတာ္၏ ႏိုင္ငံေရးအဖြဲ႕အစည္းျဖစ္ေသာ NUPA ေခါင္းေဆာင္ ေဒါက္တာခင္ေမာင္အဖို႔ လက္ႏွင့္ ဖ၀ါးသာ က်န္ရစ္ေပရာ၊ ကုလားအဖြဲ႕ (ARNO) ႏွင့္ လက္မွတ္ေရးထိုးကာ ဘ၀သစ္ထူေထာင္ရသည္ ဟု အဆိုရွိေလသည္။

၀ဲပံု - ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခိုင္ရာဇာ
အလယ္ပံု - ဂရက္၀ယ္လ္ အား ေဘးတစ္ဖက္တစ္ခ်က္တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခိုင္ရာဇာ ႏွင့္ ဗိုလ္မွဴးေစထြန္း တို႕ ႏွင့္ေတြ႕ရစဥ္။
ယာပံု - ဗိုလ္မွဴးေစာထြန္း

 Coral Arakan News

SHARE THIS